Het is zover. Hoe vaak we de vraag deze meivakantie (en al ver voor die tijd) al wel niet langs hebben horen komen.

Het goed bedoelde cadeautje na ons weekendje weg met zijn tweeën, staart me aan vanuit de koekjesla… 

Een veldonderzoek van vrij ruime opzet brengt verborgen medestanders aan het licht... ik ben niet alleen!

Wat knalrode lippen kunnen veroorzaken in een restaurant...

Hopeloze goede voornemens en een plotselinge wending door een stralende én duidelijke oppas…

Het versieren van de kerstboom. Familiemoment tot aan de top. Maar dan…

Met een luide gil word ik door de oudste weggeroepen uit de warme zonnestralen....

Onze ontgroening in kinderfeestjes, help! Overanalyseren, teveel vragen (vier, naja oké meer dan vier) en zoeken naar een balans! 

Onverwachte ontmoeting tijdens de weekboodschappen: een intiem beeld, een sabbelende baby op iets (hoe heet dat?) van de winkelkar en twee paar stralende ogen.

Damage control, rotzooi overal, visite komt en een missend vormpje. Help! 

Met gestrekt been erin…

Over mijn ambulance-avontuur, een k-hole (een wat??) en iets met ‘gewoon’ hulp aanvaarden…

Mijn hart breekt… Wanneer is dat moment, dat groepsdruk het wint van wat je als ouder ook zegt? Over ridders, een opmerkelijke prinses, keuzes en mijn hart dat breekt.